Międzynarodowy dzień ludności tubylczej

9 sierpnia obchodzimy Międzynarodowy dzień ludności tubylczej i skorzystaliśmy z okazji, aby poszukać historii i dowiedzieć się, jacy byli pierwotni mieszkańcy Karkonoszy. Czy wiesz, że dawno temu żył tu naród gigantów? A że po starych karkonoskich szlakach w średniowieczu chodzili łowcy i poszukiwacze złota, srebra i kamieni szlachetnych?

Według czeskiej pisarki Žofii Podlipskiej, siostry Karoliny Světlé, w Karkonoszach żyli niegdyś giganci Korkontowie. W jej Legendzie o Wielkim Ojcu Czech czytamy, że żyli oni w jaskiniach i otchłaniach, a ich duchem opiekuńczym był słynny Krakonoš. Cokolwiek to było, nie ma na to żadnych dowodów. Badania archeologiczne pokazują, że Karkonosze były prawie niezamieszkane w czasach prehistorycznych i średniowiecznych. Prawie całe pasmo górskie i część podgórza pokryte były nieprzebytymi lasami, które aż do średniowiecza stanowiły naturalną ochronę Czech przed najazdami z północy. Pierwsze wzmianki o osadnictwie u podnóża Karkonoszy pochodzą z połowy 13. wieku i było to prawdopodobnie osadnictwo słowiańskie. Później przybyła tu ludność niemiecka i osiedliła się w drugiej połowie 13. wieku, głównie w pobliżu rzek Úpa i Elbe. W ten sposób ośrodki typu miejskiego zaczęły pojawiać się u podnóża gór, np. miasta Hostinné i Trutnov. W 13.-15. wieku po karkonoskich lasach wędrowali nie tylko samotni myśliwi, ale także poszukiwacze złota, srebra, kamieni szlachetnych i tajemniczy wędrowcy zwani Wallen – „Vlaši”. W W 14. wieku Śląsk stał się częścią Korony Czeskiej, a przygraniczne lasy straciły swoje strategiczne znaczenie. Nastąpił większy napływ kolonistów, wycinano lasy, zakładano pastwiska i pola uprawne. W 16. wieku na wygląd krajobrazu i skład populacji wpłynął rozwój górnictwa i związana z nim wycinka lasów. Niestety, doprowadziło to do ogromnej dewastacji lasów, całe drewno zostało zużyte i nie nastąpiło naturalne odmłodzenie lasu. Dlatego też na początku 17 wieku górnictwo musiało zostać wstrzymane i przeniesione w Góry Orlickie. Zasiedlenie wyższych obszarów górskich nastąpiło dopiero podczas wojny trzydziestoletniej, kiedy mieszkańcy pogórza szukali bezpieczeństwa w górach i zakładali nowe osady w mniej dostępnych miejscach. Od 17. wieku nastąpił również rozwój tzw. budni gospodarki. Właściciele dworu zakładali chaty, które następnie wynajmowali góralom, którzy hodowali krowy, kozy, owce, konie, suszyli siano i wyrabiali sery. Czy wiesz już, skąd wzięły się nazwy karkonoskich obiektów noclegowych? Na przykład nasza oryginalna Bouda Malá Úpa? Odpowiedzialni są za nie dawni mieszkańcy naszych pięknych gór.